به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کاروانسرا راور؛ درست در جمعه شب ۱۸ خردادماه ۹۷ بود که حادثه تصادف خودروی ال ۹۰ با تریلر منجر به آتش گرفتن خودروی سواری و سوختن ۵ سرنشین آن شد.
حادثه ای که متاسفانه تا رسیدن خودروی آتش نشانی شهر راور به فاصله ۶۰ کیلومتری جاده راور_دیهوک منجر به سوختن کامل و حتی خاکستر شدن سرنشینان این خودرو شد بطوریکه به هیچ وجه قابل شناسایی نبودند و جز چند تکه استخوان از آنها چیزی نماند، نمیخواهیم دوباره آن حادثه دردناک و غم انگیز را یادآوری کنیم که با شنیدنش فکر و خاطر هر انسانی مکدر می شود. اما نیاز است دوباره یادآوری شود تا شاید مسئولین فکری کنند و به این جاده و حوادث هولناک آن توجه کنند.
اما در کمتر از ۱۰ شبانه روز از حادثه قبلی، دو شب گذشته یک کامیون حامل سوخت بنزین در این جاده واژگون و سپس طعمه حریق شد. حادثه ای که در ابتدا یک مصدوم داشت که حال به هر دلیلی اینکه خود را از خودرو به بیرون کشیده بود و یا به بیرون پرت شده بود دچار جراحت شدید شد که توسط عوامل امدادی به بیمارستان راور منتقل شد.
اما عمق فاجعه در این حادثه آنجا بود که پس از آنکه آتش نشانی راور بعد از طی مسیر حدود ۵۵ کیلومتری شهر راور تا محل حادثه آتش را اطفا کرد و نزدیک شدن عوامل امدادی به کامیون امکان پذیر شد، به یکباره مشخص شد این کامیون یک سرنشین دیگر هم داشته است که متاسفانه پیکر بی جان و یا نیمه جان او پس از حادثه طعمه آتش شده و به خاکستر تبدیل شده است…
حادثه ای که باز هم در جاده راور-دیهوک رخ داد و خاطر تمامی همشهریان ما را با شنیدنش مکدر کرد و ما را دوباره یاد حوادث ناگواری که در این جاده ثبت شده است انداخت.
اما این جاده ترانزیتی و شاهراه حیاتی، سالیان متمادی است که در انتظار دوبانده شدن است و قسمت هایی از آن نیز دوبانده شده است ولی متاسفانه با کم لطفی مسئولین کشوری، استانی(کرمان و خراسان جنوبی) و شهرستان مواجه شده است و به اتمام نرسیده است. هرچند که بر اساس آمار مسئولین، اشتباهات انسانی بیشترین سهم را در حوادث این جاده داشته است! اما اینکه توپ را در زمین رانندگان بیندازیم و آنها را مسبب چنین حوادثی بدانیم از انصاف به دور است و هر عقل سالمی متوجه می شود که وقتی یک راننده چند صد و شاید هزاران کیلومتر را به درستی طی می کند و زمانی که به اینجا میرسد دچار حادثه می شود یک جای کار می لگد…!!
البته عوامل انسانی نیز در این حوادث دخیل هستند چرا که وقتی در این جاده کویری چند صد کیلومتر از آن محلی برای استراحت و رفع خستگی نیست شاهد چنین حوادثی شویم… وقتی که این جاده کم عرض به دلیل نداشتن شانه ی خاکی منجر به انحراف و واژگونی می شود باید شاهد چنین حوادثی باشیم. وقتی که آسفالت این جاده ترانزیتی استانداردهای لازم را ندارد باید شاهد چنین حوادثی باشیم. وقتی این جاده نقاط حادثه خیز زیادی دارد و علائم هشدار دهنده و بازدارنده ی مناسب ندارد باید شاهد چنین حوادثی باشیم و دلایل بسیار دیگری که می تواند توسط کارشناسان دارای وجدان! مطرح شود…
لذا این جاده فقط نامش جاده ترانزیتی و شاهراه حیاتی است و قسمت هایی از آن قتلگاه و گیرنده ی جان و مال مردم است که امیدمان فقط این است مسئولین امر کمی از خواب غفلت بیدار شوند و حرکتی انجام دهند تا پروژه چندین ساله ی دوبانده شدن جاده راور_دیهوک به سرانجام رسد که قطعا اگر چنین اتفاق افتد دیگر شاهد چنین حوادثی نخواهیم بود. ان شالله

انتهای پیام/