به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کاروانسرا؛ شما شهروندان راوری دقت کرده اید در این روزهای گذشته پس از بارندگی وقتی گذرمان به سمت مهدیه، حرم شهدای گمنام و حتی بوستان آبکوهی و در کل منطقه آبکوهی می افتد، صحنه عجیبی از هدر رفت آب جاری شده از تنگل راور را مشاهده می کنیم.

آبی که در باور عده ای کشاورز، حق آباء و اجدادی آنهاست و کسی حق تصرف در آن را ندارد اما وقتی که بیشتر شهروندان در این موضوع دقیق می شوند متوجه می شوند که این حق آباء و اجدادی توهمی بیش نیست که در باور این کشاورزان است چرا که از ظاهر قضیه نیز مشخص است این آب سیلاب و رودخانه تنگل است که متاثر از بارش نزولات آسمانی در تنگل راور است و به قطع و یقین حق عده ای کشاورز نیست بلکه حق تمام مردم راور است!

اما چند سالیست با توجه به کمبود بارش ها، شهرستان کویری راور از کاهش سطح آب های زیرزمینی رنج می برد و این موضوع به حدی نگران کننده است که بحرانی برای این شهرستان محسوب می شود و از طرفی بی توجهی و سکوت معنادار مسئولین شهرستان که دم از بی آبی و برگزاری جلسات صیانت و حفاظت از آب ها می زنند، در مقابل عده ای کشاورز که خود را مدعی العموم می دانند جالب توجه است.
همه ما می دانیم این آب متاثر از بارش ها در تنگل راور است و به دلیل هدایت آن به سمت آب قناتی که مربوط به کشاورزان است به چنین حجمی در ورود به شهر راور(بوستان آبکوهی) رسیده است که قطعا با مهار چنین آبی در بالا دست، سفره های آب زیرزمینی تقویت می شوند و روزنه امیدی را برای آیندگان تداعی می کند و حتی می توان با هدایت این آّب به ایجاد تفرجگاهی برای مردم، آبیاری درختان سطح شهر،پر کردن بند های خاکی(همچون بندخاکی سمت راست مهدیه راور) و … اقدام کرد تا تمامی مردم از آن نفع ببرند.
اما براستی چرا عده ای کشاورز خود را صاحب این آب می دانند!؟ باید گفت بر اساس تحقیقات انجام شده و پاسخ حسن کاربخش رئیس امور منابع آب شهرستان راور، آب کشاورزی این کشاورزان مربوط به یک قنات با حجم ۷ الی۱۲ لیتر در ثانیه است(فیلم آب مربوط به قنات را در ادامه ببینید) که متاسفانه با هدایت آب های سیلاب و رودخانه فصلی به سمت کانال، این آب در ورودی شهر راور(بوستان آبکوهی) در مواقعی حتی به ۱۲۰ لیتر در ثانیه می رسد(که این مورد حتی تا ۶ ماه از سال ادامه دارد)!

اما خبرنگار کاروانسرا برای روشن شدن موضوع حتی به سراغ نوروزاده رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان رفت و وی در رابطه با تغییرات بوجود آمده در مسیر سیلاب،گفت: تغییر در بالا دست پروژه های آبخیزداری بدون اخذ مجوز از متولیان که موجب شود ماهیت اینگونه سازه ها تغییر پیدا کند ممنوع می باشد.
اما در همین چند روز که کشاورزان با این حجم زیاد آب مواجه شده بودند سعی در حفر جوی و کانال هایی جدید جهت رساندن این آب به زمین های خود به هر نحو ممکن را داشتند که در این اثناء شاهد تخریب اراضی ملی، تخریب منطقه دیدنی و تفریحی آبکوهی، از بین رفتن دیوارهای سنگی و شسته شدن خاک درختان و از ریشه درآمدن آنها، تخریب اطراف مهدیه و حرم شهدای گمنام راور، از بین رفتن آسفالت خیابان و زیرساخت های منطقه بودیم که بارها نیز پرسنل شهرداری با حضور در منطقه کشاورزان را از بردن آب به این طریق منع کردند که گاها نیز به دعوا ختم شد و حتی پای تعدادی از مسئولین و نیروی انتظامی را نیز به محل باز کرد که باز هم نتیجه ای حاصل نشد جز ادامه روند هدایت آب به سمت زمین های کشاورزی…!!
اما حرف آخر اینکه آنچه که مشخص و مبرهن است این است که این آب رودخانه فصلی حق تمامی مردم راور است و مسئولین که دم از حقوق شهروندی می زنند باید تا دیر نشده فکری بردارند و به این مسئله بسیار تا بسیار مهم رسیدگی کنند چرا که این آب باید به سمتی هدایت شود که منجر به استفاده تمام شهروندان شود.

در ادامه این فیلم ها را ببینید و خود قضاوت کنید

این فیلم میزان آب قنات کشاورزان را نشان می دهد(با حجم ۷ الی۱۲ لیتر در ثانیه است)

این سه فیلم نیز مربوط به حجم آب رسیده به بوستان آبکوهی راور است

انتهای پیام/